Factoren die van invloed zijn op de werkdruk
We weten allemaal dat een te hoge werkdruk kan leiden tot werkstress en gevolgen kan hebben voor de gezondheid van werknemers.
Volgens het RIVM is de psychosociale arbeidsbelasting oftewel werkdruk de oorzaak van 20% van het totaal werkgerelateerde ziekteverzuim in Nederland.
Werkdruk wordt gezien als een disbalans tussen het werk dat een werknemer in een bepaalde context moet uitvoeren (werklast) en de mogelijkheden om het werk uit te voeren (belastbaarheid). Deze disbalans kan voor klachten zorgen die kunnen leiden tot een burn-out.
Maar welke factoren kunnen leiden tot een te hoge werkdruk?
Volgens het RIVM hebben behalve privé-omstandigheden de volgende werkgerelateerde determinanten invloed op de werkdruk.
- Factoren die te maken hebben met de werkinhoud zoals hoeveelheid werk, tijdsdruk, de competenties en autonomie van de werknemer
- Factoren die betrekking hebben op de werkcontext. Hierbij denkt men aan de omstandigheden waaronder de taken moeten worden uitgevoerd zoals bijvoorbeeld de regels en procedures, en de fysieke omgeving. En in hoeverre heeft de werknemer inspraak en autonomie bij het uitvoeren van zijn werk.
- Factoren die betrekking hebben op de sociale context. Is er steun van de organisatie, collega’s en leidinggevende op welk vlak dan ook?
- Factoren die betrekking hebben op het werk beheer en het regelvermogen van de organisatie. Eigenlijk gaat het hier om factoren die betrekking hebben op de vraag; hoe is het werk geregeld? Denk daarbij aan planningen, roosters en pauzes.
Het is duidelijk dat het simpel wegnemen van taken niet voldoende is om de werkbelasting te verminderen. Een organisatie moet er eerst achter komen welke factoren bepalend zijn voor die verhoogde werkdruk om daar vervolgens effectief op in te kunnen spelen. Door organisatiebreed maatregelen te treffen die de werkdruk verminderen, verhogen werkgevers de duurzame inzetbaarheid van hun personeel.
